॥ శ్రీహనుమత్ప్రశంసనమ్ ॥

ముక్తిప్రదానాత్ ప్రతికర్తృతా మే సర్వస్య బోధో భవతాం భవేత ।
హనూమతో న ప్రతికర్తృతా స్యాత్ స్వభావభక్తస్య నిరౌషధం మే ॥ ౧॥

మద్భక్తౌ జ్ఞానపూర్తావనుపధికబలప్రోన్నతిస్థైర్యధైర్య-
స్వాభావ్యాధిక్యతేజఃసుమతిదమశమేష్వస్య తుల్యో న కశ్చిత్ ।
శేషో రుద్రః సుపర్ణోఽప్యురుగుణసమితౌ నో సహస్రాంశుతుల్యా
అస్యేత్యస్మాన్మదైశం పదమహమమునా సార్ధమేవోపభోక్ష్యే ॥ ౨॥

పూర్వం జిగాయ భువనం దశకన్ధరోఽసా-
వబ్జోద్భవస్య వరతో న తు తం కదాచిత్ ।
కశ్చిజ్జిగాయ పురుహూతసుతః కపిత్వాద్-
విష్ణోర్వరాదజయదర్జున ఏవ చైనమ్ ॥ ౩॥

దత్తో వరో న మనుజాన్ ప్రతి వానరాంశ్చ
ధాత్రాస్య తేన విజితో యుధి వాలినైషః ।
అబ్జోద్భవస్య వరమాశ్వభిభూయ రక్షో
జిగ్యే త్వహం రణముఖే బలిమాహ్వయన్తమ్ ॥ ౪॥

బలేర్ద్వాస్థోఽహం వరమస్మై సమ్ప్రదాయ పూర్వం తు ।
తేన మయా రక్షోఽస్తం యోజనమయుతం పదాఙ్గుల్యా ॥ ౫॥

పునశ్చ యుద్ధాయ సమాహ్వయన్తం న్యపాతయం రావణమేకముష్టినా ।
మహాబలోఽహం కపిలాఖ్యరూపస్త్రికూటరూపః పవనశ్చ మే సుతః ॥ ౬॥

ఆవాం స్వశక్త్యా జయినావితి స్మ శివో వరాన్తేఽజయదేనమేవమ్ ।
జ్ఞాత్వా సురాజేయమిమం హి వవ్రే హరో జయేయాహమముం దశాననమ్ ॥ ౭॥

అతః స్వభావాజ్జయినావహం చ వాయుశ్చ వాయుర్హనుమాన్ స ఏషః ।
అముష్య హేతోస్తు పురా హి వాయునా శివేన్ద్రపూర్వా అపి కాష్ఠవత్కృతాః ॥ ౮॥

అతో హనూమాన్ పదమేతు ధాతుర్మదాజ్ఞయా సృష్ట్యవనాదికర్మ ।
మోక్షం చ లోకస్య సదైవ కుర్వన్ ముక్తశ్చ ముక్తాన్ సుఖయన్ ప్రవర్తతామ్ ॥ ౯॥

భోగాశ్చ యే యాని చ కర్మజాతాన్యనాద్యనన్తాని మమేహ సన్తి ।
మదాజ్ఞయా తాన్యఖిలాని సన్తి ధాతుః పదే తత్ సహభోగనామ ॥ ౧౦॥

ఏతాదృశం మే సహభోజనం తే మయా ప్రదత్తం హనుమన్ సదైవ ।
ఇతీరితస్తం హనూమాన్ ప్రణమ్య జగాద వాక్యం స్థిరభక్తినమ్రః ॥ ౧౧॥

ఇతి శ్రీమదానన్దతీర్థీయమహాభారతతాత్పర్యనిర్ణయతః శ్రీహనుమత్ప్రశంసనమ్ ।